Μαϊντανός:  ανήκει στην κατηγορία των μυρωδικών και μάλιστα το μοναδικό μυρωδικό στην κουζίνα που συνοδεύει όλα τα παρασκευάσματα ανεξαρτήτου υλικού πρώτης και κύριας  ύλης όπως κρεατικά πουλερικά θαλασσινά και ψαρικά, ακόμα και σάλτσες άσπρες κόκκινες και σκούρες.

Χρησιμοποιήστε τον για καλύτερα αποτελέσματα, ψιλοκόβουμε την τελευταία στιγμή, δηλαδή 2-3 λεπτά πριν αποσύρουμε το φαγητό από την φωτιά.

Άνηθος:  Ταιριάζει τόσο με θαλασσινά και ψαρικά όσο και με κάποια λαχανικά, μαγειρεμένα ή ωμά όπως σαλάτες σύνθετες και απλές. Προτείνεται και σε κάποια orderv  με τυριά  ή λαχανικά ακόμα και με όσπρια όπως φάβα. 

Χρησιμοποιούμε ανάλογα με την ένταση που θέλουμε να ενσωματώσουμε στο παρασκεύασμα μας.

Βασιλικός: ένα επίσης βασικό μυρωδικό, βέβαια για ποιο περιορισμένης κατηγορίας φαγητών. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι το ιδιαίτερο άρωμα  του, κατατάσσεται στα περισσότερα γλυκά αρώματα, για αυτό το λόγω έχει ιδιαιτερότητα ρόλου σε σάλτσες τόσο ως συνοδευτικό ως και προς βασικό  υλικό όπως το πέστο βασιλικού. Η χρίση του προτείνεται για πουλερικά, κρεατικά ψητά, σοτέ, ζυμαρικά και ψητή ή ωμή ντομάτα και μοτσαρέλα.

Γλυκάνισος:  αρωματικό αρκετά δυνατό για αυτό χρησιμοποιούμε λίγο. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε τόσο σε φαγητά όσο και σε ποτά. Βέβαια μπορεί ακόμα να συνοδέψει μια ζύμη λευκή η σκούρη, με ωμή  η ψημένη μορφή. Η σάλτσες κρύες και ζεστές είναι κάποια από τα παρασκευάσματα που τον αναδεικνύουν περισσότερο.Όσο για τον αστεροειδη  γλυκάνισο χρησιμοποιήται τόσο στην μαγειρική όσο και στην ζαχαροπλαστική. 


Δάφνη:  Ένα μυρωδικό που χρησιμοποιείται  μονάχα ξερό. Είναι κατάλληλο για μαγειρέματα τα οποία η μαγειρική τους επεξεργασία ολοκληρώνεται μετά από χρονική διάρκεια και όχι τόσο για παρασκευάσματα ala minute. Χρησιμοποιείτε για φαγητά με πρώτη ύλη το κρέας ή πουλερικά  και μαζί με τους κόκκους πιπεριού έχουν  τον μεγαλύτερο σύμμαχο το στιφάδο. Βέβαια δεν μένουμε μόνο εκεί, καθώς έχουμε πολλές εκτελέσεις με δαφνόφυλλο σε ψάρια ψητά και  σαγανάκι. Πολύ επίσης χρησιμοποιούμε και δάφνη σε σούπες και σάλτες, γιατί διακρίνεται από το απαλό του άρωμα.
 

Δεντρολίβανο:  ταιριάζει σε κρέατα και πουλερικά καθώς και σε ψαρικά. Χρησιμοποιείτε όμως για κρεατικά τα οποία έχουν έντονη οσμή κατά την διάρκεια μαγειρέματος-ψησίματος όπως αρνί, κυνήγι κα ψητό χοιρινό. Ακόμα σε μαρινάδες και φαγητά κατσαρόλας. Αποφεύγετε την ενσωμάτωση του σε σούπες, διότι το άρωμα του είναι βαρύ.

Εστραγκόν:  ένα αρωματικό που παραπέμπει στον γλυκάνισο και ταιριάζει πολύ για κοτόπουλο ψητό και μαγιονέζα όπως ταρτάρ, ρεμουλάντ. Ακόμα σε βινεγκρέτ αρωματικά έλαια και ξύδια.

Θρούμπη: αυτό το αρωματικό είναι ανάμεσα στο θυμάρι και την ρίγανη για αυτό δεν το κρατάμε μακριά από όσπρια κρεατικά αρτοσκευάσματα πουλερικά και ψητή φέτα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε σάλτσες αλλά δεν το πολύ συνιστούμε, αφού επιλέγουμε για αυτές φρέσκα μυρωδικά για καλύτερο αποτέλεσμα όπως φρέσκια ρίγανη η θυμάρι που βρίσκουμε πολύ εύκολα στην αγορά.

 
Θυμάρι: ένα ακόμα μυρωδικό και  παρεμφερές με την ρίγανη αλλά με διαφορά στην ένταση του αρώματος. Το φρέσκο θυμάρι το χρησιμοποιούμε τόσο για κρεατικά και πουλερικά, όσο και σε σάλτσες, ζυμαρικά, αρτοσκευάσματα κ.α

 
Κόλιανδρο:  έχει παρόμοια φύλλα με τον μαϊντανο αλλά είναι πολύ ποιο  έντονο και ιδιόρρυθμο μυρωδικό, αφήνοντας πάντα στην επίγευση του παρασκευάσματος μια ιδιαίτερη αίσθηση η οποία δεν είναι από όλους ευπρόσδεκτη. Παρόλο αυτά χρησιμοποιείται σε λαχανικά μαγειρεμένα κρεατικά ψητά, σάλτσες σούπες και μαρινάδες.

Κρόκος  Κοζάνης :  ο χρυσός των μπαχαρικών αφού είναι ένα από τα ποιο ακριβά υλικά της ντελικατέσεν κουζίνας. Χρησιμοποιούμε πολύ μικρή ποσότητα δίνοντας ιδιαίτερη γεύση σε ζυμαρικά ρύζια σούπες, σάλτσες κρεατικά πουλερικά και γενικότερα για ποιο εξειδικευμένα παρασκευάσματα. Ακόμα χρησιμοποιούνται και σε διάφορα απεριτίφ ακόμα και σε γλυκίσματα.

Λεβάντα: πολύ καλή για συνδυασμό με ντρέσινκ σάλτσες, φρουτοσαλάτες, τυριά, Η σάλτσες η οποίες περιέχουν λεβάντα συνδυάζονται πολύ με πουλερικά, χοιρινό γλυκόξινο και παρασκευές η οποίες περιέχουν μαριναρισμένα φρούτα  και εσπεριδοειδή. Ακόμα μπορεί να συναντήσετε την λεβάντα σε φρέσκια μορφή σε διάφορα πλατό τυριών η αλλαντικών και διάφορα τσάντνεϊ.   


Λεμονόχορτο ή λουϊζα:  το μυρωδικό αυτό μπορεί να αντικαθιστά αντάξια το ξύσμα λεμονιού, με το   πλούσιο  λεμονάτο άρωμα, αποφεύγοντας τα στερεά σώματα όταν αυτά δεν συνιστάται,  για ορισμένες παρασκευές όπως,  λευκές σάλτσες και σούπες. Ακόμα ενσωματώνετε πολύ σε λικέρ, ντρέσινκ κ.α υγρά παρασκευάσματα ακόμη και στην ζαχαροπλαστική.


Μαντζουράνα:  το μυρωδικό αυτό θα έλεγε κανείς ότι είναι στην κατηγορία του τσαγιού, όμως η νέα και σύγχρονη κουζίνα έχει εντάξει στην κουζίνα της και μερικά βότανα που τόσα χρόνια τα χρησιμοποιούσαμε ακόμα και για θεραπευτικούς λόγους, αρκεί κάποιος να είναι εξειδικευμένος σε αυτά. Συνοδεύει κρεατικά, πουλερικά και ψαρικά, με διάφορους τρόπους μαγειρικής επεξεργασίας.

Μάραθο:  το μυρωδικό των ψαρικών και θαλασσινών, διότι προσεγγίζει τον γλυκάνισο, ένα συστατικό που συνοδεύει πολύ τα θαλασσινά παρασκευάσματα. Ακόμα όμως μπορεί να αρωματίσει ντρέσινκ, σάλτσες μαρινάδες. Δεν αφήνει αδιάφορους και τους τεχνίτες της ζαχ/κης, συνδυάζοντας σε κρέμες κέικ κ.α. ακόμα μάραθο θα βρούμε φρέσκο σε σαλάτες τυριά, κ.α

Μέντα: η φρέσκια διακρίνετε για το απαλό της άρωμα, καθώς την βρίσκουμε σε πολλά γεύματα της ημέρας, ένα ζεστό τσάι, μπισκότα, σοκολάτες,  ζυμαρικά, σάλτσες φρουτοχυμούς  κ.α


Ρίγανη:  μυρωδικό για όλα τα παρασκευάσματα ζεστα κρύα, αφου είναι πολύ λίγα που δεν συνδιάζοντε απόλιτα με αυτην.

Φασκόμηλο:  μυρωδικό που αγαπάει πολύ το χοιρινό και γενικότερα παρασκευάσματα με κύριο συσατικό το κρέας. Ακόμη θα το βρείται σε σάλτσες και σε αρτο παρασκευάσματα